Door: Karin Berkhoudt
In een opinie artikel in de Volkskrant van 30 maart reageert politiek antropoloog Martijn Dekker op de recente media aandacht voor Nederlandse jihadisten die naar Syrië zijn vertrokken om daar de wapens op te pakken. Hij analyseert de uitspraken van zelfverklaarde deskundigen in programma’s zoals ‘Pauw en Witteman’ en ‘De Vijfde Dag’ en stelt vast dat niemand de vraag stelt waarom de jongeren eigenlijk de beslissing namen naar Syrië af te reizen. De sprekers beoordelen de jihadisten al te snel als dom en naïef, iets wat volgens Dekker niet de beste manier is om zorgen over de veiligheid van de jongeren te beantwoorden, noch om het gevoel van machteloosheid over de gruwelijke oorlog in Syrië te verminderen.
Dekker benadrukt het feit dat jongeren met een paspoort zich regelmatig op allerlei manieren in het buitenland in het gevaar storten, bijvoorbeeld door op survivaltocht te gaan of te bungeejumpen. In tegenstelling tot zulke avonturiers hebben de jihadisten een ideologisch doel om mensen te helpen. Aangezien het leger zich buiten het conflict houdt en indiensttreding dus geen zin heeft hebben de jongeren naast geld geven weinig opties om hun doel te verwezenlijken. In Syrië komen de jihadisten natuurlijk in levensgevaarlijke situaties terecht. Dekker erkent dat de jongeren in bescherming genomen moeten worden, maar suggereert dat dit gedaan kan worden door hun woede om te zetten in particuliere hulpprojecten. Dekker’s opinie artikel leidde tot vele tientallen uiteenlopende reacties van lezers.
Martijn Dekker is politiek antropoloog en docent aan de Universiteit van Amsterdam. Hij is 11 maart 2013 gepromoveerd aan de Vrije Universiteit met een lekenpraatje over zijn onderzoek naar veiligheid voor Palestijnen op de Westelijke Jordaanoever.
Zie ook ‘Jihadstrijders zijn geen domme naïevelingen‘ op antropologenblog Standplaats Wereld.